Pierre Barbieux bouwt proeftuin Bois de Rode Bos verder uit

‘Er is meer mogelijk dan je zou denken.’

Een groot veld langs de Linkebeeksedreef, net voor de gemeentegrens van Sint-Genesius-Rode met Linkebeek, is al enkele jaren de tweede thuis van Pierre Barbieux. Barbieux, 44 jaar en afkomstig van Sint-Gillis, bouwde er zijn proeftuin Bois de Rode Bos uit op een gehuurde lap grond van 3 hectare. Op een houten bord aan de ingang omschrijft hij zijn project zelf als ‘een kwekerij van ongewone fruitbomen’.

Pawpaw

Dat is zeker niet gelogen. Vergeet even de klassieke appelboom of perelaar, want Pierre gaat veel verder. ‘Een kleine twee jaar geleden ben ik met de fruitboomkwekerij begonnen. Intussen werk ik met meer dan honderd fruitsoorten. Het aantal variëteiten is een veelvoud daarvan. Ik zit nu boven de duizend. Tellen doe ik ze niet meer. Het zijn er te veel geworden’, lacht Pierre. ‘Ik experimenteer met die verschillende soorten en observeer welke variëteiten het meeste kans hebben om te overleven in ons gematigde klimaat met een korte zomer en vroeg naseizoen. Eigenlijk is er veel mogelijk, meer dan je zou denken. Neem nu de pawpaw, een struik uit Noord-Amerika met vruchten die smaken naar banaan en mango. Dat je hier fruit met exotische smaken kan kweken, daar staat niet iedereen bij stil. Natuurlijk zijn er grenzen. Hier bananen doen groeien, dat zou niet lukken. Ook met sinaasappels zou het moeilijk zijn. Maar sommige citrusvruchten, zoals de yuzu, hebben meer dan een goede kans om hier te overleven. Natuurlijk is de manier van planten belangrijk. Door een plek te kiezen waar de zon veel op schijnt en die beschermd is door een muur, kan je een soort microklimaat creëren. En dat kan perfect in een klein tuintje aan de rand van of in de stad.’

Rondleidingen

Van eind maart tot in december is het mogelijk om de proeftuin vrijdag op afspraak te bezoeken. Zowel in de voormiddag als kort na de middag geeft Pierre een rondleiding van zowat anderhalf uur. ‘Ik vertel over de vele soorten en variëteiten en licht toe hoe je de fruitbomen en planten het beste verzorgt. Veel mensen weten niet goed hoe ze moeten snoeien. Sommigen laten hun bomen zomaar groeien, maar dat is niet de juiste manier. Neem nu een vijgenboom. Als je daar niet ingrijpt, zit je met vruchten helemaal bovenaan in de boom, onbeschut en te hoog om te plukken. Dat is niet interessant. Eigenlijk moet je een vijgenboom ombuigen, zodat hij over de grond kan groeien. Op termijn zou ik hier op de site opleiding willen geven om mensen te leren hoe ze moeten snoeien, hoe ze de bodem het beste bevruchten of zelfs hoe ze een businessmodel op poten kunnen zetten om hun fruit aan de man te brengen. Maar daarvoor is het nog te vroeg. Ik wil eerst zelf nog bijleren.’

Aan interesse is er alvast geen gebrek. ‘In het begin van de coronacrisis moesten de mensen thuisblijven. Velen trokken de tuin in en zijn beginnen te planten. Dat kan ik alleen maar toejuichen. Onder meer voor consumptie van ons fruit hangen we te veel af van het buitenland. Waarom fruit laten overvliegen in koelruimtes waarin vitaminen verloren gaan, als we zelf kunnen produceren? Eigenlijk zou iedereen in zijn tuin enkele bomen moeten planten. Je hoeft daarvoor niet veel plaats te hebben. Op die manier kan je je fruit zelf plukken en vers opeten. En fruitbomen zijn goed voor de biodiversiteit.’

Lokaal verkopen

Pierre stelt een deel van zijn plantgoed te koop. ‘De mensen komen soms vanuit Noord-Frankrijk tot bij mij. Al is de verkoop zeker niet mijn hoofddoel. De opbrengst gebruik ik om te blijven proberen en experimenteren’, verduidelijkt Pierre. ‘Hier in Rode is er nog wat plaats om uit te breiden. Aan de straatkant is er ruimte om een vijftiental bomenrijen aan te planten’, zegt Pierre, die intussen broedt op een gelijkaardig project in buurgemeente Alsemberg. In de omgeving van de watertoren heeft hij bij een openbare verkoop een landbouwveld op de kop kunnen tikken, ongeveer even groot als dat in SintGenesius-Rode. ‘Daar waar in Rode de focus ligt op het kweken van planten en bomen, is het in Alsemberg de bedoeling om echt vruchten te kweken. Hier in Rode worden de planten en bomen zo vaak gesnoeid en verplant dat het fruit niet echt de kans heeft om te groeien. In Alsemberg zal dat heel anders zijn. De beste variëteiten die ik hier ontwikkeld heb, zullen daar in de grond gestoken worden. Het plan is om het fruit lokaal te verkopen. Niet alleen aan particulieren, maar ook aan onder meer restaurants en ijsverkopers.’

Wanneer Pierre in Alsemberg letterlijk de eerste vruchten zal kunnen plukken, staat nog niet helemaal vast. ‘Ik laat het terrein, dat vroeger bewerkt werd door een landbouwer, nu nog wat rusten. Over anderhalf jaar, ik schat de winter van 2023, zal ik er kunnen beginnen. Of ik het allemaal nog alleen de baas ga kunnen? Misschien moet er een tweede persoon bij komen. Sowieso kan ik nu al een beroep doen op verschillende vrijwilligers. Zij komen mij helpen en tegelijkertijd leren ze bij. Het zijn vooral mensen die al wat ervaring hebben, maar van de stad afkomstig zijn en daar niet de plaats hebben om zich met hun groene vingers uit te leven.’

Ondanks het vele en harde werken lijkt Pierre zijn droombaan gevonden te hebben. Twintig jaar geleden leek zijn professionele carrière nochtans een heel andere richting uit te gaan. ‘Ik heb destijds enkele internetprojecten opgestart. Onder meer een online zoekmachine voor hotels, die ik nadien heb kunnen verkopen. Ik had ook enkele restaurants, nu heb ik er nog eentje over. De biologische landbouw, daar wil ik nu vooral mijn tijd in steken. Investeren in de landbouwgrond, dat is investeren in het voortbestaan van de mensheid.’

De proef- en kweektuin ligt aan de Linkebeeksedreef 99.

Meer info: boisderodebos.be

Tekst: Jelle Schepers
Foto: © Tine De Wilde
Uit: buurten april 2022