Gemeenschapskrant

De Boesdaalhoeve wuift Pascal Velkeneers uit

01/03/24

Gemeenschapscentrum de Boesdaalhoeve wuift Pascal Velkeneers uit. Twintig jaar lang stond hij in voor de administratie en communicatie. Voor hij op 1 mei definitief met pensioen is, blikt hij voor ons nog even terug.

©Tine De Wilde

Pascal belandde twintig jaar geleden in de Boesdaalhoeve. ‘Dicht bij huis en dan nog eens in het gemeenschapscentrum waar ik graag naar voorstellingen ging.’ Hij vond al snel zijn draai en was onderweg ook zeven jaar conciërge. De administratie en communicatie waren twee constanten in zijn carrière.

Samen afdrogen

‘De job is enorm geëvolueerd, vooral met de opkomst van nieuwe media’, zegt hij. ‘Toen ik begon, was er nog geen Facebook, om een voorbeeld te geven. Onze communicatie verliep vooral via affiches en buurten. Nu is dat allemaal veel uitgebreider.’

Naast veel administratieve taken bestond een deel van Pascals werk uit het contact met boekingskantoren, het voorbereiden en opvolgen van de voorstellingen en de catering. ‘Het was een voorrecht een deel van ‘bekend Vlaanderen’ te mogen ontvangen. Zo goed als allemaal waren dat fijne, gewone en dankbare mensen waarmee we aan tafel voor en na de show vaak interessante of gezellige gesprekken hebben gehad. Soms zelfs tot in de keuken waar sommigen gewoon binnenwandelden net voor de show. Eentje bood zelfs oprecht aan om de vaat af te drogen.’

Boeiende jaren

In het begin van zijn carrière was de musicalafdeling van het Koninklijk Conservatorium in de Boesdaalhoeve gevestigd. ‘Overdag werd er dus les gegeven en dat betekende dat alles vaak snel opgesteld moest worden voor een avondvoorstelling’, weet Pascal. ‘Dat was bijzonder hectisch. Alleen al over die periode kan ik veel verhalen vertellen …om maar niet over de volledige 20 jaar in de Boesdaalhoeve te spreken.’ (lacht)

Pascal zag veel collega’s komen en gaan in wat hij steevast het ‘mooiste gemeenschapscentrum van Vlaanderen’ noemt, maar gaat met een tevreden gevoel met pensioen. ‘Ik hou goede herinneringen over aan deze periode’, zegt hij. ‘En ik ga ze absoluut koesteren. De Boesdaalhoeve is al die jaren een vertrouwde plaats geweest voor onze bezoekers en onze verenigingen en zal dat ongetwijfeld nog vele jaren blijven.’

West-Vlaanderen

In Sint-Genesius-Rode lopen we Pascal wel niet snel meer tegen het lijf. ‘Ik ben anderhalf jaar geleden verhuisd naar West-Vlaanderen’, zegt hij. En nu? ‘Open gerust het blik clichés over pensioen. Ik ga tijd maken voor mezelf, mijn partner, alle mensen die me dierbaar zijn en enkele hobby’s … Maar bovenal zal ik dankbaar blijven voor waar ik hier met enorm veel ‘goesting’ aan heb mogen meewerken.’

Bart Kerckhoven
uit: Buurten maart 2024

Meer nieuws

  • Televisiemaker Rob Vanoudenhoven maakt kunst in zijn atelier in Rode

    07/11/25

    Gevierd televisiemaker Rob Vanoudenhoven spendeert heel wat van zijn tijd in hartje Sint-Genesius-Rode. Niet om een programma te maken, wel om iets heel anders te creëren: kunst. Zijn atelier bevindt zich in het voormalige belastingkantoor in het dorpscentrum. ‘Ik heb hier ruimte zat en kan echt mijn ding doen.’

  • Randnieuws: Groot tekort aan huisartsen in de Rand

    20/10/25

    Volgens cijfers van het RIZIV stijgt het aantal huisartsen in ons land de laatste tien jaar. Tot daar het goede nieuws. Want ondanks de stijging kan het tekort toch niet worden opgevangen en al zeker niet in de groeiende Vlaamse Rand.

  • Dimitri Leue over 'Lortcher', een persoonlijke voorstelling over dementie

    15/10/25

    Iemand van wie je houdt zien wegglijden door dementie is hartverscheurend. Bestaat er een remedie om de stukjes van je gebroken hart weer aan elkaar te lijmen? Dimitri Leue, Warre Borgmans en Britt Das doen een poging met het stuk Lortcher waarin zij het verlies van een (groot)vader een plaats proberen te geven.