‘Klanten zijn enorm dankbaar voor onze hulp’

Heidi kwam bij Gezinszorg terecht tijdens een stage. ‘Ik studeerde gezins- en sanitaire hulp aan het KTA in Halle. Zowel in het vijfde, zesde als zevende jaar moesten we een stage doen. Zo kwam ik in contact met het OCMW van Rode en de thuiszorgdiensten. In de vakantieperiodes werkte ik als jobstudent in woonzorgcentrum De Groene Linde, dat op dezelfde site ligt.’

‘Toen ik op zoek was naar een vaste job, trok ik mijn stoute schoenen aan en ben ik gaan aankloppen bij Veronique Tordeur, de verantwoordelijke voor de thuiszorgdiensten. Er was toen enkel een vacature als poetshulp aan huis: een tijdelijke job, om een collega met bevallingsverlof te vervangen. Maar dat stoorde me niet. Ik zocht een job en ik vond de sfeer in Rode altijd al aangenaam. Omdat Veronique wist dat ik een diploma van gezinshulp had, kon ik daarna doorstromen naar de thuiszorg. Ik greep de kans met beide handen en ben er nooit meer weggegaan’, glimlacht ze. ‘In totaal werk ik nu al 24 jaar voor de dienst Gezinszorg. Als je mijn jaren als jobstudent meerekent zelfs 28 jaar.’

Psycholoog

‘Mijn werkdagen zijn heel uiteenlopend. Ik ga aan huis bij mensen die door ouderdom, ziekte of een beperking wat extra hulp kunnen gebruiken. Mensen een bad of douche geven, hun haar verzorgen, ontbijt klaarzetten, avondeten klaarmaken, boodschappen doen, strijken, de was doen, de bedden verversen, de vuilnisbakken buitenzetten, hen naar de kapper brengen … Dat zijn taken

die we met Gezinszorg allemaal overnemen. Maar we zijn vaak ook psycholoog, want soms willen onze klanten gewoon hun hart eens kunnen luchten. Dat gaat dikwijls in twee richtingen. Want als ik zelf eens een mindere dag heb, zien mijn vaste klanten dat ook meteen.’

Heidi heeft het niet altijd gemakkelijk, want ze lijdt aan fibromyalgie (een chronische pijnaandoening, red.). ‘De diagnose werd 18 jaar geleden gesteld. Ik heb ondertussen geleerd om mijn grenzen te bewaken. Deze job vraagt soms veel van mijn lichaam, maar ik vind het belangrijk om onder de mensen te komen en mij nog nuttig te voelen. Ik maak graag overal het beste van.’

‘De meeste van mijn klanten zijn alleenstaande ouderen. Dankzij onze hulp kunnen ze zo lang mogelijk zelfstandig thuis blijven en hoeven ze niet meteen naar een woonzorgcentrum te verhuizen. Maar we helpen ook mensen met een beperking, die bijvoorbeeld in een rolstoel zitten. Ik ging in het verleden ook al eens bij een jonge mama met een spierziekte, die hulp nodig had om haar kindje op te pakken. Bij veel klanten kom ik al lang aan huis. Mijn record is 18 jaar op hetzelfde adres. Eerst om de moeder te verzorgen en later de dochter. Dat was heel fijn. Tot vorig jaar had ik een contract dat al 17 jaar liep, maar die klant koos voor euthanasie. In de thuiszorg hoort dat soort momenten er ook bij, maar wennen doet het nooit.’

Belletje

Het thuiszorgteam bestaat uit zestien vaste collega’s en één stagiaire. ‘We zijn

eigenlijk een atypisch team, omdat we elkaar niet veel zien. Toch komen we goed overeen en vinden we veel steun bij elkaar als het nodig is. Eén keer per maand hebben we een teamvergadering. Onze verantwoordelijke heeft een belletje van ons gekregen: daarmee kan ze rinkelen om onze aandacht te trekken als we weer eens te hard aan het tateren zijn’, lacht ze.

‘Onze werkgever zorgt ook goed voor ons. We krijgen werkkleding, handschoenen, mondmaskers. We hebben zelfs een EHBO-zakje. Als we ons ergens zouden verbranden of in onze vingers zouden snijden, hebben we meteen alles bij de hand. We mogen ook vaak opleidingen volgen. Over dementie, reanimatietechnieken, borderline of depressies … Als we ergens iets meer over willen weten, kunnen we dat altijd zelf aangeven. Zo leren we continu nieuwe dingen bij.’

Uitgestrekt

Heidi woont met haar partner Erwin al 13 jaar in Dworp. ‘We wonen hier heel graag. Alle buren kennen elkaar en houden elkaars huis in het oog. En ik ben natuurlijk snel in Rode voor het werk, dat is ook een voordeel. Vroeger kende ik Sint-Genesius-Rode niet zo goed, maar door mijn job heb ik al veel mooie hoekjes en kantjes van de gemeente

ontdekt. Ik wist niet dat Rode zo uitgestrekt was. Soms zit ik bij klanten tot tegen de grens met Waterloo.’

‘Mijn oudste dochter van 25 is al het huis uit. De jongste van 23 woont voorlopig nog thuis, maar verhuist binnenkort. Gelukkig hebben we een actieve Duitse herder die voor leven in de brouwerij zorgt. Vroeger zat ik bij een carnavalsvereniging, maar dat werd te vermoeiend. Nu hou ik het bij wandelen en lezen. Als het mooi weer is, ben ik graag in de

tuin aan het werk. Eigenlijk ben ik een nerveus type, maar tussen het groen kom ik tot rust’, lacht ze.

‘Mijn job doe ik met hart en ziel. Al is het soms stresserend als je maar twee uurtjes de tijd hebt om al het werk gedaan te krijgen. Dan moet je goed organiseren en multitasken. Als mijn gezondheid het toelaat, blijf ik dit doen tot aan mijn pensioen. De dankbaarheid is enorm. Als je terugkomt uit vakantie en mensen je dan zeggen hoe blij ze zijn

dat je er weer bent om hen te helpen … Dan is je dag meteen goed.’

Heidi Wauters

Uit: Buurten maart 2024

Meer weten over de thuiszorgdiensten? Op zondag 17 maart tussen 13 en 17 uur kan je in LDC De Boomgaard kennismaken met de teams en het dienstenaanbod.