Gemeenschapskrant

Sopraan Noémie Schellens over La Serenata

10/02/23

In het zuiden van Italië is de traditie van La Serenata nog springlevend: met de gitaar de liefde en het leven bezingen onder het balkon van de aanstaande bruid. Sopraan Noémie Schellens, gitarist Maarten Vandenbemden en verteller-zanger Pieter Embrechts doen het op hun manier in de Sint-Barbarakerk in SintGenesius-Rode. ‘Muziek en woorden hebben de kracht om je mee te voeren, je te laten dromen en voelen. Dat heb ik nodig in mijn leven’, vertelt Noémie. Een gesprek over opera, film en een flow van gevoelens.

© Tine De Wilde

Noémie Schellens heeft een prachtige sopraanstem die niemand onberoerd laat. Ze bracht er het publiek in de Opéra Bastille in Parijs mee in vervoering, net als dat van de Opéra de Bordeaux, Opera Dresden, De Munt, Bozar, De Singel en op zoveel andere plaatsen. Maar voor GC de boesdaalhoeve komt ze naar de Sint-Barbarakerk in Sint-Genesius-Rode. Samen met verteller-muzikant Pieter Embrechts en gitarist Maarten Vandenbemden bezingt ze de liefde in al haar schoonheid en lelijkheid, de intimiteit, hilariteit, grilligheid, intensiteit, vurigheid, gulzigheid, geilheid, onnozelheid, wijsheid, helaasheid en tederheid.

La Serenata brengt klassieke muziek en opera heel dichtbij. Net zoals Noémie eerder deed als cultureel ambassadeur van haar thuisstad Leuven, toen ze opera letterlijk naar de straat bracht. Moet opera toegankelijker worden? ‘Opera is eigenlijk heel toegankelijk, er is vooral een mentale drempel’, vertelt Noémie. ‘Iedereen zou er eens van moeten proeven. Ga kijken, samen met iemand die er al voor gewonnen is. Stap die mentale drempel over. Die livemuziek, de zang, het orkest, het decor … het is allemaal zo overweldigend.’

‘Kies je eerste opera goed’, vervolgt Noémie. ‘Ga kijken naar De Toverfluit van Mozart, Les Pêcheurs de Perles van Bizet, La Traviata van Verdi, of La Bohème van Puccini. Dat zijn opera’s die op het gevoel geschreven zijn, zonder heel ingewikkelde muziek. De taal hoeft geen probleem te zijn, de muziek wordt vertaald: er is altijd boventiteling.’

Hoe ben jij verknocht geraakt?

‘Mijn vader zong thuis heel veel, mijn ouders hielden van klassieke muziek. Ze stuurden me naar notenleer en ik leerde viool spelen. Het zingen kwam eerder toevallig in mijn leven. Mijn leerkracht viool zong zelf ook, en na de vioolles zong hij samen met mijn broer en mij duetjes van klassieke muziek. Gewoon omdat we dat leuk vonden. Zo is het zingen een deel van mijn leven geworden. Het ingangsexamen aan het conservatorium op mijn achttiende was het logische vervolg.’

Wat mag het publiek in de Sint-Barbarakerk verwachten van La Serenata?

‘Een trip. In die zin dat La Serenata helemaal geen klassiek concert is, maar wel een onderdompeling in gevoelens. La Serenata gaat over de liefde, van de felste ruzies tot de heel zoete momenten. Ik vind het een heel associatieve voorstelling. We laten het publiek heel veel ruimte om weg te dromen, zelf na te denken, zelf te voelen wat het wil voelen. Muziek en woorden hebben die kracht. Net daarom ben ik zo verslaafd aan muziek. Het brengt je uit je denken en in je gevoel, naar dingen die je misschien al heel lang vergeten was.’

‘Pieter (Embrechts, red.) zingt ook tijdens de voorstelling. Zo brengt hij onder meer een nummer van Tom Waits, waarna ik meteen een aria van Monteverdi breng. De nummers vloeien in elkaar over en het verschil tussen de stijlen verdwijnt. De muziek en de poëzie nemen over, versterkt door de scenografie van Anne Marcq en de locaties waar we spelen. Een kerk heeft iets bijzonders, en dat heeft niets met katholicisme te maken. De akoestiek klinkt er sowieso anders.’

Hoe kwam La Serenata tot stand?

‘De coronaperiode was een trieste tijd voor veel artiesten. We mochten en konden niet meer optreden. Daarom zijn Pieter en ik samengekomen om een online streamingvoorstelling te maken rond poëzie en muziek. We brachten gitarist Maarten Vandenbemden erbij, dat is een ongelofelijke topgitarist waar ik al lang mee samenwerk. Onze online voorstelling werd een groter succes dan we gehoopt hadden. Mensen vroegen of we er niet meer mee konden doen, dus na corona hebben we de titel La Serenata gehouden, maar de voorstelling inhoudelijk nog meer uitgewerkt. Het is heerlijk om daarvoor ook met een scenografe samen te werken die haar heel eigen poëtische visuele taal in onze muzikale taal mengt.’

Adam Driver en #MeToo

Je acteert ook. Je was nog maar net in de film Annette te zien.

‘Het was maar een kleine rol, hoor. Annette is een film waar uitsluitend in gezongen wordt. De filmmakers zochten vijf vrouwen die de hoofdrolspeler – Adam Driver – aanklagen voor grensoverschrijdend gedrag. Ik speel mee in drie scènes. Meteen straffe scènes, het was een heel toffe ervaring. Ook de Belgische artieste Angèle was een van die vijf vrouwen.’

Je was ook te zien in de film A quiet passion, en dichter bij huis in Achter de wolken, Zuidflank en Code 37. Is acteren een heel andere wereld?

Ik heb de muziek en film altijd heel graag gecombineerd. Tijdens je opleiding aan het conservatorium krijg je ook toneel- en theaterles. Ik ben al van jongs af aan een gigantische filmfanaat. Dus acteren past me perfect.’ ‘Ik speel mee in de nieuwe RTBF-serie Astra. De pilootaflevering is opgenomen, de rest volgt in november. Ik speel de vrouw van de hoofdrolspeler, ook zangeres trouwens, die verdwijnt. Tijdens veel flashbacks kom je veel van haar leven te weten.’

Tekst: Bart Claes
Foto: © Tine De Wilde
Uit: buurten februari 2023

Meer nieuws

  • Gemeenschapskrant

    ‘Klanten zijn enorm dankbaar voor onze hulp’

    01/03/24

    Werken voor de gemeente of het OCMW, wat houdt dat precies in? Misschien denk je spontaan aan de diensten bevolking of burgerlijke stand, maar er zijn nog zo veel andere boeiende functies te ontdekken. Deze maand gaan we op de koffie bij Heidi Vanderrusten (48), die al 24 jaar voor de dienst Gezinszorg van het OCMW werkt.

  • Gemeenschapskrant

    Op wandel met Jan De Sutter: 'Oude liefde roest niet'

    01/03/24

    Hoeft het te verbazen dat het Onze-Lieve-Vrouwinstituut de favoriete Rodense plek is van oud-schooldirecteur Jan De Sutter? Maar ook het Waterloos Veld en het Zoniënwoud zijn plekjes die hij een warm hart toedraagt.

  • Gemeenschapskrant

    Palliatieve zorg met een glimlach

    01/03/24

    ‘België mag trots zijn. Het is het enige land ter wereld waar patiëntenrechten, palliatieve zorg en euthanasie wettelijk geregeld zijn’, stelt professor Wim Distelmans. Hij is de bezieler van het enige expertisecentrum Waardig Levenseinde in België en Europa. Distelmans trekt aan de alarmbel. De palliatieve thuiszorg heeft op korte termijn extra middelen nodig.