Tom Vanstiphout & Nina Babet - 'Het moet ook klikken met de liedjes zelf'

We spreken Tom Vanstiphout tijdens een erg drukke week, met elke avond een concert. ‘Normaal gezien sta ik niet te springen voor tribute-concerten, maar voor de tournee naar aanleiding van de 75e verjaardag van Bruce Springsteen wou ik een uitzondering maken. Ik vind het heel fijn om die nummers, die ik weleens in mijn living zing, op een podium te brengen en daar dan een draai aan te geven. Zo zing ik mijn absolute Springsteen-favoriet Thunder Road, maar ook minder bekende tracks als Racing in the street en Youngstown uit The ghost of Tom Joad.’

Op de radio kon je Vanstiphout de voorbije maanden onder andere horen op de nieuwste single van Kommil Foo, Mag het licht aan. Hij schreef er zelf aan mee en het nummer stond enkele weken op één in de Vox-lijst van Radio 1. De komende maanden zullen er nog samenwerkingen volgen waaraan hij bijdroeg, maar daar kan hij nog niks over zeggen. Het lot van een muzikant die zijn vakkennis – met veel plezier trouwens – ten dienste stelt van anderen. De voorbije jaren werkte Tom vooral nauw samen met (en speelde hij in de liveband van) Milow, Stef Bos en Bryan Ferry.

Bloemlezing

Over zijn aanstaande tournee met collega Nina Babet kan hij wél honderduit praten. Zij is al jaren actief als backingvocaliste van onder andere Natalia, Gustaph én Milow, en daarnaast opnieuw met eigen werk in de weer. Ook met het eerste deel van hun gezamenlijke tournee waren ze al te gast in de Boesdaalhoeve.

‘Vooral met Milow zijn we veel samen onderweg geweest. Tijdens de soundchecks van onze concerten geef ik Nina wel eens een voorzetje met mijn gitaar en dan begint zij te zingen. Vaak covers van nummers die niet zo bekend zijn. Zo is het idee voor Soundcheck songs & backstage stories ontstaan. De voorstelling is een bloemlezing van de muziek die we zelf heel goed vinden, een beetje in de stijl van Tuck & Patti. Tussen de covers smokkelen we ook enkele eigen songs, en af en toe vertellen we iets leuks, geks of triests dat we op tournee meegemaakt hebben. Dat maakt het luchtiger. Maar de focus ligt op twee muzikanten die hun ding doen. De enige voorwaardeom een nummer te kiezen is dat we er allebei onze weg in kunnen vinden. Het moet dus ook klikken met de liedjes zelf.’

Interne autotune

De eerste keer dat Vanstiphout zangeres Nina aan het werk zag was hij amper 17. ‘Toen, in het koortje van BJ Scott in jeugdhuis Bouckenborgh in Merksem, vond ik haar al fenomenaal. Later zijn we elkaar opnieuw tegen het lijf gelopen bij het soulfunkproject Mama’s Day Off. Sindsdien hebben we in tal van projecten samengespeeld, maar de voorbije jaren zagen we elkaar vooral bij Milow. Al die uren, dagen, maanden samen op tourbussen tellen op. Zo leer je elkaar kennen. Volgend jaar word ik vijftig, en mijn ervaring is altijd geweest dat je goede muzikanten meteen herkent. Vaak is dat gevoel ook wederzijds. Voor de buitenwereld is Nina misschien ‘maar’ een achtergrondzangeres, maar ze heeft de gave om zich in elk muzikaal avontuur te smijten en als een kat altijd op haar pootjes te belanden. Altijd zal ze voor de meest muzikale oplossing kiezen. Ze kán ook gewoon niet vals zingen. Daar ben ik misschien nog het meest jaloers op. Ze moet een soort interne autotune hebben. Waar ik de dingen weleens overdenk, is zij net heel intuïtief. Ook dat trekt me aan.’

Madison Square Garden

Sinds 2018 maakt Vanstiphout deel uit van de tourband van de Engelse zanger Bryan Ferry. Op die manier speelde hij twee jaar geleden in alle grote rockzalen in Engeland en Amerika. ‘Toch een hoogtepunt, want je krijgt niet elke dag de kans om te spelen in Madison Square Garden in New York, het Forum in Los Angeles of de O2-arena in Londen. Voorlopig staan er geen concerten in de steigers, maar er verschijnt wel nieuw materiaal. Voor de opnames ben ik een paar keer naar Engeland gereisd. Ook daar bewaar ik erg goede herinneringen aan, want Bryan is een bijzonder grappige en aimabele gast (van intussen 79, n.v.d.r.) die in de studio helemaal in zijn element is.’

Vanstiphouts jongste release met eigen materiaal dateert alweer van 2021. Het plan is om volgend jaar nieuwe liedjes uit te brengen. ‘Mijn eigen muziek breng ik altijd in eigen beheer uit. Er liggen een hoop songs klaar waar ik erg blij mee ben en die wat elektrischer klinken dan de liedjes op de ep Belval die nog uit de coronatijd stamt.’

Belpop

Uit die periode dateren ook de Naast de spotlights-gesprekken die hij opnam met een oudere generatie sessiemuzikanten. ‘In de auto zet ik vaak podcasts op. Toen het me opviel dat we in de Belgische studiowereld op een kruispunt waren beland waarop veel oudere collega’s dreigden af te haken, wilde ik hun erfenis bewaren. De jongere generatie kent een Evert Verhees, Marc Bonne of Cesar Janssens niet meer. Maar ze hebben zo veel belangrijke belpopplaten mee ingespeeld en zo het muzikale landschap hier gekleurd, dat ik het zonde zou vinden als hun ervaringen en anekdotes verloren zouden gaan, simpelweg omdat ze zelf geen vedetten zijn. Over bekende mensen weten we al genoeg. Dus haalde ik de onbekende voor de micro.’ Door de keuze voor wat minder voor de hand liggende covers afgewisseld met eigen materiaal is ook de tournee met Nina Babet ongetwijfeld een antigif voor die overkill van wat we allemaal al kennen.

Tekst: Tom Peeters
Foto: © Koen De Hauw
Uit: buurten november 2024