Centrumverantwoordelijke Liesbet Vermaelen

Liesbet Vermaelen (41) woont met haar man en twee plusdochters in Herent. ‘Ik werkte 13 jaar lang in het onderwijs in allerlei functies, maar daar had ik het een paar jaar geleden wel gezien.’ ‘Toen ik hoorde dat ze hier in de Boesdaalhoeve een centrumverantwoordelijke zochten, heb ik meteen gesolliciteerd. Ik was hier ooit al een paar keer naar een voorstelling geweest en ik herinnerde me nog hoe fijn ik deze plek vond. Als je weet dat mijn hart ligt bij cultuur en de Nederlandse taal, dan weet je dat ik hier goed zit. Elke dag is anders’, zegt Liesbet. ‘Maar er is één constante: alles draait rond mensen, dat is precies waar ik van hou.’

Een flink deel van Liesbets vrije tijd gaat naar een kinder- en jeugdkoor in het Leuvense. ‘Ik heb er zelf mijn hele jeugd gezongen en dat was een zalige tijd. Om zelf in het koor te zingen, heb ik nu jammer genoeg geen tijd meer. Maar ik ben blij dat ik als voorzitster toch mijn steentje kan bijdragen. Het verenigingsleven ligt me nog altijd nauw aan het hart. Ik zie in Sint-Genesius-Rode elke dag hoe belangrijk dat is voor de lokale gemeenschap.’

Reizen is een van Liesbets grootste passies. ‘Ik voel me aangetrokken tot het onbekende’, legt ze uit. ‘Ik vind het elke keer opnieuw fascinerend om te ervaren hoe anders de manier van leven is, bijvoorbeeld in China of Zuid-Afrika. We proberen daarom ook altijd bewust om minstens een deel van de reis bij lokale mensen te logeren. Zo leer je een land en een cultuur pas echt kennen.’ Er staan nog heel wat landen op haar verlanglijstje. ‘Thailand, Nieuw-Zeeland, Australië … plekken genoeg die ik nog graag wil zien. De voorbije twee jaar was het op dat vlak natuurlijk pover. Maar dat halen we wel in. Ik ben van nature een optimist. Voor mij is het glas meestal halfvol. Die eigenschap is me goed van pas gekomen de voorbije tijd’, lacht ze. ‘Het was ook leuk om te merken dat in ons team, ondanks alles, het enthousiasme overeind bleef. We hebben samen gefocust op wat nog wél kon en mocht. Zo hebben we toch heel wat mooie dingen bereikt.’ 

Tekst: Tina Deneyer
Foto: © Tine De Wilde
Uit: buurten april 2022