Vrijwilligers houden Solidariteitswinkel open

Het is woensdagnamiddag wanneer we de Solidariteitswinkel in het cultureel centrum Wauterbos binnenstappen. De winkelruimte en stockage beslaan bijna de volledige benedenverdieping. Je vindt er van alles. Van babyspullen tot kinderstoeltjes over mooie jurken tot werkkleding en speelgoed. Alles is mooi uitgestald. Een gezin vindt hier een volledige uitzet. Zestien vrijwilligers houden alles draaiende sinds een jaar.

Burgers namen initiatief

De kiem van dit burgerinitiatief? Toen Rusland Oekraïne binnenviel werd een serre van de burgemeester tijdelijk een opslagplaats voor ingezamelde hulpgoederen. Twintig vrachtwagens reden volgeladen met spullen richting Oekraïne. ‘Maar we wouden ook de vluchtelingen die hier toekwamen, steunen’, vertelt Machteld Stoffels, een vrijwilliger. ‘Zo werd de Solidariteitswinkel geboren. Aan de gemeente vroegen we naar een ruimte. Nu zitten we in CC Wauterbos en zijn daar blij mee. Hier komen alle spullen binnen voor triage. We kijken na wat verkocht kan worden, wat gewassen moet worden en wat echt niet in de rekken kan. En we zijn streng. Wat we zelf niet goed vinden gaat er uit. We proberen verder zo weinig mogelijk afval te produceren. Zo gaat kleding die voor ons niet voldoet naar de Brusselse hulporganisatie Samu Social. Spullen in heel slechte staat gaan naar de kledingcontainer. Dat duurzaam aspect is belangrijk in het verhaal.’

Zo is Sint-Genesius-Rode een sociaal initiatief rijker. In eerste instantie hielpen ze oorlogsvluchtelingen. Nu is de Solidariteitswinkel open voor iedereen. ‘In het begin stonden zelfs reiskoffers in de winkel’, blikt Machteld terug. ‘Sommige Oekraïners stapten in hun thuisland in de wagen en lieten alles achter. Ze bezaten enkel nog de kleren die ze aan hadden. We maakten dan pakketten met hygiënische producten en stemden het aanbod af op wat zij nodig hadden. Of we kochten ondergoed aan want dat kan je moeilijk tweedehands verkopen. Communiceren verliep niet altijd vlot als iemand geen Nederlands, Frans of Engels sprak. Daarvoor hadden we iemand in de groep die Russisch sprak en nu kunnen we ook werken met de vertaalapps.’

Van speelgoed tot kleding

Vandaag is de doelgroep veel ruimer. ‘Tegenwoordig stappen ook mensen binnen die hier al jaren wonen. Dat er vooral rijke mensen in onze gemeente wonen, klopt niet. Ook in Rode leven veel gezinnen in armoede. Een deel van hen komt via het OCMW tot bij ons. Nu vinden mensen ons ook via andere kanalen. Wij kennen de achtergrond niet van elke bezoeker, maar gaan er van uit dat niemand hier voor zijn plezier naar binnenwandelt.’ Praten over hun moeilijke situatie doen bezoekers niet snel. ‘We vragen ook nooit zelf naar hun problemen’, zegt Machteld. ‘Maar wie zijn verhaal kwijt wil, kan dat vertellen. We zijn heel discreet.’

Het aanbod verandert er naargelang de tijd van het jaar. ‘We gaan zoals ‘echte’ winkels mee met de seizoenen’, hoor ik. ‘Zo ligt er al een heel aanbod aan zomerkleding klaar achter de schermen. En in de winkel is er bijvoorbeeld nu een apart rek met skimateriaal.’ Het is indrukwekkend hoe verscheiden het aanbod is. Van babyspullen tot speelgoed, autostoeltjes, zwangerschapskleding, beddengoed, nachtkleding,… Noem het op en je vindt het in de winkel. Ook een hoekje met schooluniformen. ‘Rodenaren schenken ons goederen’, weet Machteld. ‘Ook mensen van buiten de gemeente leveren materiaal. De spullen blijven komen. Dat is niet gestopt sinds de start van de oorlog. Ons netwerk is groter geworden.’

Speciale aandacht is er voor de allerjongsten. ‘Speelgoed is er altijd. Voor Sinterklaas mochten de kinderen allemaal een stukje speelgoed kiezen. Wat overbleef, schonken we weg aan een organisatie die het zelf verdeelde op een Sinterklaasfeest. Soms is speelgoed nieuw, al het andere kuisen we. Toch verkopen niet de kinderspullen het snelste. ‘Truien en broeken voor dames gaan het vlotst de deur uit’, klinkt het. ‘Als een gezin spullen komt zoeken nemen ze meestal voor alle gezinsleden alles in één keer mee. Een vrouw die alleen komt keert sneller terug. Die wil graag snuisteren tussen de rekken. En dat mag natuurlijk.’

De prijs is eenvoudig: wie iets koopt, betaalt 5 euro per kilogram. Daar is een goede reden voor. ‘De stukken apart etiketteren met prijzen is onbegonnen werk. Zo is het meteen voor iedereen duidelijk. Een broek, een t-shirt en een trui voor dames in een doorsnee maat wegen samen ongeveer een kilogram. Winkelen is dus erg goedkoop maar dat moet het ook zijn als we onze doelgroep willen bereiken.’

Vorige maand was een primeur. Voor één keer was de winkel open voor iedereen en verkochten ze spullen voor 12 euro per kilogram. ‘Omdat er veel mensen zijn die gewoon graag tweedehands kopen en daar heel bewust voor kiezen’, legt Machteld uit. ‘Daar is een markt voor. Maar we wilden vooral de Solidariteitskruidenier steunen. Wij behoren tot dezelfde vzw. De Solidariteitskruidenier krijgt het steeds moeilijker. De supermarkten bestellen tegenwoordig enkel wat ze nodig hebben en schenken minder overschotten weg. Intussen kloppen meer mensen aan voor hulp. Enkele weken geleden moesten voor het eerst gezinnen geweigerd worden. Dat doet pijn. En dus wilden we de Solidariteitskruidenier extra steunen door die eenmalige speciale verkoop.’

De Solidariteitswinkel is open op maandag van 10 uur tot 13 uur, op woensdag van 14 uur tot 17 uur en elke eerste zaterdag van de maand van 10 uur tot 14 uur in het cultureel centrum aan de Wauterbos 3.

Wie wil mee helpen in de Solidariteitswinkel kan contact opnemen met Machteld op 0486 23 99 65.

Tekst: Bart Kerckhoven
Foto: © Tine De Wilde
Uit: buurten maart 2023