De naam verraadt het al. In een jeugdwerkcafé ontmoeten begeleiders uit verschillende jeugdwerkvormen elkaar. Of dat nu jeugdverenigingen zijn of gewoon jongeren die zin hebben om een project uit te werken. Dat maakt niet uit. Al wie met en voor jongeren werkt of wil werken, is welkom.

Bijleren en amuseren

‘Iets bijleren, terwijl je ook elkaar beter leert kennen. Dat is het doel’, zegt Nele D’herde, stafmedewerker jeugd van de Boesdaalhoeve. Zij staat samen met de Moelie en de Muse in voor de organisatie van het jeugdwerkcafé. Het is de eerste keer dat de drie gemeenschapscentra dit initiatief organiseren. ‘We zitten op een boogscheut van elkaar, worden vaak met dezelfde uitdagingen geconfronteerd, maar eigenlijk kennen onze jongeren elkaar niet. Dat willen we graag veranderen. Via deze activiteit in het Rodense JH Animoro krijgen jongeren de kans om elkaar in hun eigen biotoop, een jeugdhuis, te ontmoeten. Met een drankje en een hapje erbij willen we er een gezellige dag van maken.’

Houvast bieden

Het was Dirk Craps, stafmedewerker jeugd in de Moelie, die oorspronkelijk met het idee kwam aanzetten. ‘Als ik kijk naar de jeugdverenigingen in Linkebeek merk ik dat zij het moeilijk hebben om nieuwe leden te vinden. Daarnaast is het niet evident om om te gaan met de groeiende anderstaligheid in hun werking. Een jeugdwerkcafé leek me de manier om hen wat houvast te bieden. Door de juiste tools aan te bieden, kunnen we hen bijvoorbeeld helpen om het Nederlands op een positieve manier in het daglicht te blijven zetten. Wat daarin zeker goed is, is dat ouders de verenigingen ook zien als een oefenkans Nederlands voor hun kinderen. Dus willen we de jongeren bijvoorbeeld technieken aanreiken om zo weinig mogelijk over te schakelen naar een andere taal. Zo blijft het Nederlands de gemeenschappelijke taal in de vereniging, ook in de communicatie met de ouders.’

Aanpak en inzichten delen

Hoe jongeren die actief zijn in het jeugdwerk het best communiceren met ouders leren ze tijdens het jeugdwerkcafé van Jaan Dehantschutter. Hij is stafmedewerker jeugd voor het team taalpromotie van vzw ‘de Rand’, en ondersteunt de drie centra bij de uitwerking van dit jeugdwerkcafé. ‘Vanuit onze overkoepelende rol hebben we zicht op wat er in de andere randgemeenten gebeurt. Op wat daar werkt en wat helemaal niet. Zo kunnen we suggesties doen qua aanpak en bepaalde inzichten delen. Die kunnen de centra vervolgens toepassen op maat van hun eigen lokale context. Wat tien jaar geleden bijvoorbeeld speelde in Drogenbos of Linkebeek sijpelt vandaag door naar de andere randgemeenten. De inzichten die we hier vergaren, bevatten een schat van informatie voor andere gemeenten die later in dezelfde situatie terechtkomen.’

Ervaring voor het leven

Drogenbos telt vandaag geen enkele jeugdvereniging meer, in de strikte zin van het woord. Dansgroep DoSiDo wordt geleid door volwassenen en speelplein De Krabbers is gemeentelijk. Wat Mikoyan Lamonte, stafmedewerker jeugd van de Muse, daarnaast nog opvalt, is dat weinig jongeren een animatorcursus hebben gevolgd. ‘Ze doen veel vanuit een goede intentie en buikgevoel, maar soms kan het handig zijn om ook een stukje kader mee te geven. En dat is wat we tijdens dit jeugdwerkcafé willen doen: iedereen concrete tips en informatie geven, waar ze meteen mee aan de slag kunnen in hun eigen werking. We willen hen niet zomaar in het water laten springen en van op de rand toekijken of ze blijven drijven. We willen onze jongeren echt helpen. Wat ze vandaag leren uit hun inzet voor het jeugdwerk is trouwens niet verloren. Die ervaring kunnen ze later meenemen in hun werk en in hun leven.’

Veerle Weeck
uit: Buurten november 2023